Alle beetjes helpen

Het is vaak maar een wrede bedoening in de natuur. Niets wordt ontzien als het om overleven gaat. De meeste prooien worden rauw opgepeuzeld. Slechts een enkele soort verdooft zijn prooi eerst, maar dan alleen maar om te verlammen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er verdedigingsmechanismes zijn. Soms hebben insecten de kleuren van een “gevaarlijke” soort zoals de wesp. Die kan zich goed verdedigen. Er zijn dan ook een aantal soorten die minder snel worden aangevallen als ze kleuren van gevaarlijke insecten aannemen. Zo eentje is de Gewone pendelzweefvlieg, geheel in de kleuren van de wesp.

Gewone pendelzweefvlieg

Maar ze hebben geen lange antennes zoals wespen, en ze missen ook de ingesnoerde taille die echte wespen wel hebben, het heeft dan ook geen zin om te gaan molenwieken als een zweefvlieg zich laat zien. Hoe klein ook, wel weer uitgerust met facetogen zodat ze eventuele aanvallers wel goed in de gaten kunnen houden.

Gewone pendelzweefvlieg

De onderstaande pakt het heel anders aan, hij lijkt heel veel op een wesp, heeft zelfs een ingesnoerde taille. Maar de kleuren zijn toch net iets anders, minder zwart en meer rood. Ik ga ervan uit dat het een Gewone wespbij is, een koekoeksbij die parasiteert op andere soorten. Maar hij ziet er dermate gevaarlijk uit dat hij niet gauw zal worden aangevallen. Deze is wel wat gehavend, hij mist het onderste deel van zijn rechter middenpoot.

Gewone wespbij

Een aantal jaren geleden kon ik ook al eentje fotograferen. Wat die aan het doen was weet ik niet, rekstokoefeningen of zoiets. Helemaal zeker dat dit ook een Gewone wespbij is ben ik niet, zo te zien heeft deze meer zwart op de rug.

Gewone wespbij

De signaalkleuren zijn echter wel duidelijk “blijf van me af”. Dat heeft de volgende niet nodig. Hij is wel wat rood gekleurd,

Rode bosmier

het is de Rode bosmier. Ooit ben ik in mijn argeloosheid ergens op de knieën gegaan om een mooie wants te fotograferen. Midden op de snelweg van deze mieren bleek me al gauw. Binnen de kortste keren lieten ze me weten dat ik niet welkom was daar, het “jeukte” overal. Deze bosmier heeft allemaal bladluizen gevonden. Daarvoor geldt hetzelfde. Door hun groene en soms bruine kleur hopen ze niet op te vallen op de bladeren en stengels. Maar zoals altijd en overal, het kan ook wel eens mis gaan. Echter, als een vermomming kan helpen om te overleven dan kun je toch zeggen dat alle kleine beetjes helpen.

__________________________________________

Hieronder staan waarschijnlijk weer een grote hoeveelheid advertenties die niet door mij zijn geplaatst en waarvan de inhoud buiten mijn verantwoordelijkheid ligt. Daaronder kunt u reageren op deze pagina.

Advertentie