Voorjaars gefladder
De zon schijnt uitbundig en dan is het wachten totdat de overwinterende vlinders tevoorschijn komen. Bij mij was dat allereerst deze Dagpauwoog, die een plekje op de schutting had gevonden buiten de straffe en redelijk koude wind om even op te warmen. Niet de mooiste ondergrond voor een natuurfoto, maar ik moest het er mee doen. Mooi dat ze zich weer laten zien.

In het veld op een nog kale achtergrond zat een Citroenvlinder. Ook zo’n overwinteraar. Denkelijk is dit een mannetje.

Want de beide geslachten van deze soort hebben een verschillende kleur. het mannetje is geler dan het vrouwtje. Als de volle zon er op schijnt lijkt zo’n vrouwtje vaak verdacht veel op een Koolwitje. Maar omdat het nog zo vroeg is, te vroeg voor witjes, is dit hieronder onmiskenbaar een paartje Citroenvlinder.

Verder was het de week van het Saharazand. De lucht kleurde geel tijdens een zonsondergang. In de nacht daarna regende het een klein beetje en de volgende morgen had ik kunnen autowassen. Voorlopig maar even niet, al dat zand werkt als schuurpapier.

Het laat wel zien hoe klein onze wereld eigenlijk is en dat benauwd mij wel eens, zeker momenteel. Maar gelukkig, dat gefladder in het vroege voorjaar is dan weer een lichtpuntje, toch weer een nieuw begin.
Het doet inderdaad deugd om de vlinders weer te zien rondfladderen. Mooie zonsondergang Geert. Fijne zondag gewenst.
20 maart 2022 om 11:54