Verstoppertje

Schutkleuren, voor dieren in de vrije natuur van levensbelang. Er lopen en vliegen zoveel rovers rond dat onzichtbaarheid of minder zichtbaarheid behoorlijk kan helpen om te overleven. Vandaag een aantal van die verstoppertje spelers. Eerst een Groentje (Callophrys rubi), overigens behorende tot de familie van de blauwtjes. Dit vlindertje blijft lang op z’n schutkleur vertrouwen en vliegt pas weg als je dicht in de buurt komt. Ze keren vaak terug naar dezelfde plaats, dus even wachten en hup ….., daar is hij / zij weer terug. En zeg nou zelf, vanuit de verte gezien lijkt hij net een vers blaadje.

Groentje

Als de zon dan even wegvalt lijkt de kleur van zo’n Groentje mee te veranderen, maar nog steeds lijkt hij op een groen blaadje.

Groentje

Nog zo’n “verstopper” is de Groene stinkwants (Palomena prasina). Als je even niet oplet zie je hem helemaal niet zitten op zo’n groen blad.

Groene stinkwants

Hij wordt ook wel Groene schildwants genoemd. Ik vind het altijd mooi, die vele putjes in het schild te zien. Deze wants gaat zelfs zover dat hij in de winter van kleur verschiet. Dan neemt hij een donkerbruine kleur aan, die valt minder op in de winter.

Groene stinkwants (detail)

De laatste foto van vandaag betreft niet een echte schutkleur. Deze vlinder had zich neergevlijd in de rond gebogen blad. Het is alsof de vlinder in een kuil ligt, dan ben je in elk geval vanaf drie zijden niet zichtbaar.

Gestippelde oogspanner

Met zo’n kuil zou je, zeker in de zomer in de zon, een duitse naam verwachten. Maar hij heet gewoon de Gestippelde oogspanner (Cyclophora punctaria). Het is een nachtvlinder die ’s nachts actief is, overdag doet hij niet zoveel. Zoals deze alleen maar in z’n “kuil” liggen en zo mogelijk van de zon genieten.
Een kuil heb ik niet thuis, maar ik ga zeker ook in de komende week van de zon genieten.

Advertentie