Natuurfotografie, Streekgeschiedenis, Genealogie

“slobberende” Slobeend

Fotografisch gezien ben ik nog steeds in de Surhuizumer mieden. Behalve de weidevogels kreeg ik daar ook nog enkele watervogels voor de lens. Slobeenden, een woerd en een vrouwtje, een stel dat redelijk dichtbij in een sloot aan het foerageren was. Ik vind ze opvallend, deze eenden. Als er een vogelorkest zou bestaan dan zat deze soort gegarandeerd in de trompet-sectie. Ze hebben in verhouding tot andere eenden een erg grote toeter. Het vrouwtje hieronder heeft geen opvallend verenkleed, maar desondanks is het een mooie vogel.

Slobeend (v)
Slobeend (v)

Je ziet ze heel vaak met de snavel half onder water door het water schuiven, op zoek naar aan de oppervlak levend voedsel. Maar, zoals hier, steken ze ook vaak hun kop in het water. Echt grondelen zoals de Wilde eend doen ze niet, het blijft bij de kop onder water steken. In prachtkleed heeft de woerd allerlei kleuren,

Slobeend (m)

waarbij, naast de grote toeter, vooral de gele ogen opvallen. Afhankelijk van de lichtinval is hun kop zwart, blauwachtig of groenachtig gekleurd. In de flank hebben ze ook nog een blauwe vlek, maar dat is op deze foto’s niet goed zichtbaar.

Slobeend (m)

Ook van deze beide eenden heb ik een filmpje van ongeveer 1 minuut gemaakt, ook weer in HD kwaliteit (tandwieltje rechtsonder).

“slobberende” Slobeenden

Op de achtergrond nog steeds de kakafonie van vogelgeluiden, wat het allemaal heel gezellig maakte.

Advertentie

Reacties zijn gesloten.