Gele kwik en een bedrieger

Vandaag twee vogeltjes (dacht ik) met wie het dit jaar nog niet zo goed wil lukken om ze op ’t portret te zetten. De eerste is een Gele kwikstaart. In het ene jaar krijg ik de ene na de andere voor de lens en in het andere jaar slechts mondjesmaat. Dit jaar zie ik ze af en toe wel maar foto’s maken …. ho maar ……, het was me dit jaar nog niet gelukt. Totdat er eindelijk eentje tussen de wuivende grasstengels bleef staan.

Gele kwikstaart

Helaas was deze alleen van achteren te fotograferen zodat de mooie felgele borst buiten beeld blijft. Maar de zomer is nog niet voorbij, misschien komen er nog wel meer kansen.

Gele kwikstaart

Je bent in het veld en ineens zie je een vogeltje dat schijnbaar een kuif lijkt op te zetten. Dan moet je er snel bij zijn om een foto te maken. Zo’n kuif hoort bij een veldleeuwerik, dus niet nadenken, snel snel ….. Want een veldleeuwerik krijg ik meestal maar één keer per jaar voor de lens. Dit jaar nog helemaal niet.

Graspieper

Ja werkelijk een omhoog staande kuif …..

Graspieper

Maar hij had me te pakken met die kuif. Toen het snel snel ….. voorbij was draaide de vogel zich om.

Graspieper

Een dun snaveltje, veel te iel voor een veldleeuwerik en ook geen witte boord, hooguit witte bakkebaarden. Geen veldleeuwerik maar een Graspieper. Ook mooi, maar daarvan heb ik er dit jaar al heel veel voor de lens gehad. Op z’n Fries een “Piipljurk” ofwel vertaald een “piepleeuwerik”, het leeuwerikt wel een beetje, maar het is hem niet helemaal.

Graspieper

Hij heeft me bedrogen met z’n opstaande kuif. Het zal de wind zijn geweest. Volgende keer maar weer beter.

Advertentie