Momenten
Om eerlijk te zijn: het was niet mijn week. Elke keer als ik er op uit trok regende of miezerde het. Die enkele keer dat ik een tochtje door het veld maakte was er nauwelijks “leven” te vinden. Alleen hier en daar een bundel schapen, enkele paarden, wat zwanen en kraaien, maar verder was het stil en nog eens stil daar in het veld. Ik moest het van enkele momenten hebben. Zoals die enkele keer dat de zon toch noch door de wolken kiekeloerde. Even was het een lichtspektakel,
glimp van de zon
even leek het heel erg warm buiten, maar de pret was gauw voorbij, het werd snel weer weer grijs.
riet tegen ondergaande zon
Nou, dan maar concentreren op de komende maansverduistering. Even vroeg ik me af of ik wel de goede dag had uitgekozen, maar ik zat goed qua datum. Een maansverduistering werd het niet echt, meer een summiere maansverdonkering. Eigenlijk te saai om hier te laten zien. Dus heb ik er maar een paar ganzen voor langs laten vliegen, dat geeft net wat meer spanning. Voor alle duidelijkheid, dit is een bewerkte foto.
maansverduistering ?
En toen, vanmorgen vroeg, ineens was daar die prachtige zonsopkomst. Daar sta je dan in je pyjamaatje. Tijd om ergens noch naar toe te gaan was er niet meer.
Zonsopkomst
Nou, dan maar een foto gemaakt in de achtertuin, met de schoorstenen van de buren als contrast. Dat zijn van die momenten die ik graag mag zien. Het is alleen jammer dat ze zich bijna nooit aankondigen.
GEERT SINES 
Recente reacties