Inhaalslag
Voor mij was het niet zo’n “denderende” week, ernstige verkoudheidsverschijnselen hielden me binnen, de kachel was m’n vriend. Veel verder dan het vastleggen van een gloedvolle zonsondergang van achter het raam ben ik daarom ook niet gekomen.
Zonsondergang
Geen nood, ik heb nog een inhaalslag te gaan. In de loop van een jaar komen lang niet alle onderwerpen die ik heb gefotografeerd op dit weblog aan bod, er blijft wel het een en ander liggen. Vandaag heb ik meer eens een paar wantsen boven water getild. Algemeen voorkomend, de beide onderstaande soorten, dat wel. De eerste is een Groene schildwants (Palomena prasina). Z’n naam is veranderd, eerder was dat Groene stinkwants. Naamsverandering of niet, hij blijft toch wel gewoon stinken.
Groene schildwants
Ik verbaas me er elke keer weer over hoeveel putjes er in zo’n relatief klein schild kunnen zitten.
Groene schildwants
De tweede soort is de Zuringrandwants (Coreus marginatus). Je kunt deze soort onder meerdere namen terugvinden. Zowel als Zuringrandwants, als Zuringwants maar ook als Lederwants. Het is bij deze soort altijd even goed opletten. Er is nog een bijna identiek gelijkende soort, de Snuitkeverschildwants. Bij de laatste soort zijn de uiteinden van de antennes roodgeel, maar bij de Zuringrandwants zoals hier zijn die uiteinden zwart. Er zijn nog wel meer kleine verschillen zoals de “dikte” van de “schoudervulling” maar die uiteinden maken het gemakkelijker in de herkenning.
Zuringrandwants
Hoewel deze foto’s in de zomer gemaakt zijn waren deze twee ook al weer bezig met de volgende generatie.
Zuringrandwants paring
Maar of het gelukt is, dat is gelet de situatie op de foto nog wel even de vraag. Hoe dan ook, een volgend jaar zullen er ook weer Zuringrandwantsen zijn, het is zoals geschreven een algemene soort.
GEERT SINES 
Recente reacties