Natuurfotografie, Streekgeschiedenis, Genealogie

Archief voor maart, 2019

Roeptoeter

Ik was op zoek naar de grotere weidevogels bij mij in de buurt, maar dat wilde in de afgelopen week niet echt lukken. Of ik zoek op de verkeerde plaatsen of ze zijn er nog niet. Er liep wel een Canadese gans in alle rust in een weiland. Plotseling “viel” er een tweede uit de lucht.

Canadese gans

Die was het ergens niet mee eens en begon te roeptoeteren en niet zo’n beetje ook, het was even één en al herrie.

Canadese gans

Nummer één had zoiets van “ja…, ja…., ik weet het nu wel” en liep stoïcijns weg.

Canadese gans

Dat geschreeuw ben ik niet gewend van deze vogels, meestal lopen ze in harmonie door het veld.

Canadese gans

Maar het kan dus ook anders. Ach ja ….., overal zijn roeptoeters ……, een boel herrie …….., veel geblaas ……, maar de geadresseerde luistert niet en loopt weg.

Advertentie

Klein van ver

Elk jaar weer is het afwachten in het voorjaar welke vogels zich nu weer hebben gemeld. De onderstaande vogeltjes komen allemaal van ver, soms zelfs vanuit Afrika, hier helemaal naar toe om te broeden. Maar om ze een beetje fatsoenlijk op’t portret te krijgen, dat valt niet mee, zeker niet op die grijze dag dat ik onderweg was. Want ze bleven ver weg bij de camera, heel ver. Wat het eigenlijk onmogelijk maakt met mijn apparatuur om ze fatsoenlijk in beeld te brengen. Bij mij is in die zin de onderstaande Roodborsttapuit berucht. Zodra ik ze een beetje redelijk binnen het bereik van de camera heb gekregen gaan ze er weer vandoor en dat “spelletje” kunnen ze lang volhouden.

Roodborsttapuit (m)

De volgende vogelsoort is vaak toeschietelijker en je kunt hem van iets dichterbij benaderen. De volgende drie foto’s beslaan de Graspieper. Een soort dat op de grond broedt en ze hebben dus goede schutkleuren nodig. Tegen de achtergrond van een ruige wal viel deze nauwelijks op.

Graspieper

De partner stond op een paal

Graspieper

en was het niet met zichzelf eens of hij / zij wilde blijven staan of toch maar vertrekken. Dat laatste werd het eindbesluit en daar stond ik weer met een leeg frame in de camera.

Graspieper

De laatste is een Tapuit, in dit geval een vrouwtje. Meneer Tapuit was er ook, maar vertikte het om te poseren, hoe ver hij ook weg zat. Tapuiten halen over het algemeen dezelfde trucjes uit als de Roodborsttapuiten. Eerst laten ze je dichterbij komen, maar dan opeens …….. foetsie en kun je weer opnieuw beginnen.

Tapuit (v)

Het grijze weer en de grote afstand leidde helaas niet tot de gewenste foto’s, maar het is niet anders. Ze zijn terug, zijn van ver gekomen en er zal heus nog wel eens een kans komen om ze van iets dichterbij te laten zien. Voorlopig moest ik het hier eerst maar mee doen. Deze waarneming kan ik weer opschrijven.


Scholekster

Ze zijn weer helemaal aanwezig in het binnenland en dat kun je soms heel goed horen

Scholekster

aan hun luide en schelle roep.

Scholekster

Deze keer kon ik ze ook van dichtbij bekijken. Wel in een week met veel wind en veel water. Erg aanlokkelijk was het daarom niet om buiten te lopen. Slechts op één middag was het weer zodanig dat ik er nog even op uit kon trekken. Dan is die luide roep van deze Scholeksters een leuke bijkomstigheid.