Winterse waterkant

Het is  momenteel komkommertijd in de natuur, er is nauwelijks iets te beleven. In een beetje winter wordt dat nog wel gecompenseerd door winterse landschappen. Dat lijkt er voor dit jaar niet in te zitten. Er blijft dan ook niet veel meer over qua natuurfotografie dan af en toe een tochtje langs de waterkant te maken. In de hoop nog enkele minder bekende eenden te kunnen fotograferen. Het viel niet mee, maar het is desondanks nog wel (een beetje) gelukt.

Tussen een grote groep Smienten dobberden ook enkele Wintertalingen. Wel op redelijk grote afstand van de camera, maar de woerd hieronder is goed herkenbaar met z’n bruin-groene kop. Het zijn en blijven mooie eenden.

Wintertaling

Ietsje eenvoudiger was het om Krakeenden vast te leggen. Normaal zijn ze ook erg schuw, maar langs een drukke weg zijn ze wat minder gestrest als je een foto wil maken.

Krakeend (m)

Hierboven en hieronder een woerd van de Krakeenden familie. De onderste mocht, net als ik, kort even genieten van de zon.

Krakeend (m)

Dat was het dan ook wel met de eenden deze keer. Wie er ook zijn: de ganzen, soms in grote getale. Maar ik heb de indruk dat er minder zijn dan vorig jaar. Hier een Grauwe gans in vogelvlucht.

Grauwe gans

Met z’n allen waren ze net goed genoeg voor een sfeerplaatje bij ondergaande zon.

Grauwe ganzen op zonsondergang

Op naar het voorjaar had ik zo gedacht, maar dan moeten we eerst nog wel de stille sprokkelmaand door.

Advertentie