Rondom een pingo (2)

Het vervolg van de wandeling door het Wijnjeterperschar rondom de pingoruïne. In het bosdeel bloeide het Robertskruid nog volop, allemaal roze puntjes in een vrij donker gedeelte. Dat is typisch voor deze plant, hij doet het heel goed in schaduwrijke gebieden.

Robertskruid

Verderop stond een grote stinkzwam die al verlost was van z’n sporen en geen bezoek had.

Grote stinkzwam

Net iets verder lag nog een tweede. Toen ik aankwam was de hoed zwart van de vliegen. Tijdens het maken van deze foto trokken ze zich terug, behalve eentje, maar die zat half verscholen achter een op de grond gevallen blad. ’t Is jammer dat deze zwam zo ontzettend stinkt maar op zich gezien is hij het bekijken wel waard. Voor vliegen is die stank echter zeer aantrekkelijk, het is maar net waar je van houdt.

Grote stinkzwam

Op een voor hem enorm groot blad zat dit minispinnetje rustig te poseren.

spinnetje

Vlak bij de pingo zat deze zeer forse kever waarvan ik eerst geen naam kon bedenken en al aan het filosoferen was over joekelkever of zoiets. Een centimeter lang of drie was deze zeker.

Kettingschalebijter

Maar uiteindelijk kon ik toch z’n naam ontdekken, het is de Kettingschalebijter. Dat van die ketting in de naam is begrijpelijk. De tocht was nog niet voorbij, volgende keer meer.

Advertentie