Krassers
Je kunt op bepaalde delen van de Merskenheide momenteel geen stap doen of er schiet wel een sprinkhaan weg. Maar dan ……… dan begint het kruipen om er eentje, of meer, op de foto te krijgen. Eenvoudig? ….dat had je gedacht. Voordat je in de buurt bent springen ze meestal al weer weg, frustrerend is dat ……, misschien ook wel wat lachwekkend om een pensionado al grommend over de grond te zien kruipen. Uiteindelijk lukte het toch een paar Krassers vast te leggen.

sprinkhaan Krasser (v)
Als ze kunnen verstoppen ze zich eerst voordat ze wegspringen.

sprinkhaan Krasser
Of door eerst doodstil te blijven zitten, waarschijnlijk vertrouwend op hun schutkleur.

sprinkhaan Krasser
Totdat ik bij dit stel Krassers kwam, die nu eens wel stil bleven zitten. Het vrouwtje voor en het mannetje daarachter. Beide geslachten hebben vleugels die korter zijn dan hun achterlijf, bij het vrouwtje zijn de vleugels zelfs sterk verkort. Eigenlijk heeft ze slechts een paar minivleugels. Zoals te zien is het vrouwtje wel een stuk forser dan het mannetje.

sprinkhanen Krasser m+v
Ze hadden waarschijnlijk plannen voor nageslacht, maar wachtten stilletjes af totdat die “meekijker” verdwenen was.

sprinkhaan Krasser (v)
Waardoor ik net nog ietsje meer detail vast kon leggen.
Dank voor de info m.b.\t verschil man/vrouw bij de krasser. En wat dat betreft het gevoel van de pensionado die in op de grond of in het struikgewas ligt te grommen… komt me bekend voor! Lekker scherpe platen overigens
29 juli 2017 om 20:07
Dank voor je informatie Geert. Ik heb er ook eentje vastgelegd in It Skar, de naamsgeving wordt mij hier zo in de schoot geworpen. š
Ik vind het bijzonder dat er zoveel wegspringen en dan plotseling er eentje doodstil blijft poseren.
29 juli 2017 om 22:23
Geweldig! Soms is je laten zakken het beste, gewoon gaan zitten, dan raken ze gewend š
Maar het is goed gelukt, heel mooie foto’s.
30 juli 2017 om 13:30