Even gegniffeld
Er zit gas in de Nederlandse bodem, da’s bekend. De Groningers weten er alles van. Dat gas moet ergens naar toe, vaak over langere afstanden. Daarvoor moet het wel op druk worden gehouden. Daarom tref je hier en daar gasstations aan in het landschap, omringd door sloten en hekwerken. Af en toe moet er onderhoud worden gepleegd. Als je dat wilt doen in het broedseizoen moeten die werkzaamheden geen vertraging oplopen door broedende vogels natuurlijk. Dan plaats je bij voorbaat allerlei vogelverschrikkers rondom zo’n locatie om broedende weidevogels uit het gebied van de gasstations te weren. Tegenwoordig gebruiken ze snel ronddraaiende bollen met daarop haviksogen getekend. Verder veroorzaakt de achterkant van zo’n bol schitteringen. Als je langsrijdt lijkt het vanuit de verte net kermis in het landschap. Zo heeft dus zelfs de gaswinning invloed op de weidevogels.

vogelverschrikker
Boven zo’n station hing een vlieger in de vorm van een roofvogel. Vanuit de verte lijkt het bedrieglijk echt. Kom je wat dichterbij dan zie je het frame en de vliegerdraad. Maar zo’n weidevogel snapt dat niet zou je denken. Dus zullen ze wel vertrekken.

vogelverschrikker
Maar een stel scholeksters trok zich van al dat visuele geweld niets aan en had zich genesteld midden op het gasstation.

Scholeksters die zich niet laten afschrikken
Ik kon het niet laten, ik heb even gegniffeld.
Leuk hoe de natuur toch haar eigen plan trekt.
Zonnige groet,
31 maart 2017 om 13:01