Even gegniffeld
Er zit gas in de Nederlandse bodem, da’s bekend. De Groningers weten er alles van. Dat gas moet ergens naar toe, vaak over langere afstanden. Daarvoor moet het wel op druk worden gehouden. Daarom tref je hier en daar gasstations aan in het landschap, omringd door sloten en hekwerken. Af en toe moet er onderhoud worden gepleegd. Als je dat wilt doen in het broedseizoen moeten die werkzaamheden geen vertraging oplopen door broedende vogels natuurlijk. Dan plaats je bij voorbaat allerlei vogelverschrikkers rondom zo’n locatie om broedende weidevogels uit het gebied van de gasstations te weren. Tegenwoordig gebruiken ze snel ronddraaiende bollen met daarop haviksogen getekend. Verder veroorzaakt de achterkant van zo’n bol schitteringen. Als je langsrijdt lijkt het vanuit de verte net kermis in het landschap. Zo heeft dus zelfs de gaswinning invloed op de weidevogels.
vogelverschrikker
Boven zo’n station hing een vlieger in de vorm van een roofvogel. Vanuit de verte lijkt het bedrieglijk echt. Kom je wat dichterbij dan zie je het frame en de vliegerdraad. Maar zo’n weidevogel snapt dat niet zou je denken. Dus zullen ze wel vertrekken.
vogelverschrikker
Maar een stel scholeksters trok zich van al dat visuele geweld niets aan en had zich genesteld midden op het gasstation.
Scholeksters die zich niet laten afschrikken
Ik kon het niet laten, ik heb even gegniffeld.
Ontluikende natuur
Een hele winter lang lijkt er niet veel te veranderen in de natuur. Tenminste, je ziet nergens leven. Maar in het voorjaar, na een paar zonnige dagen, groeien de knoppen aan de takken als kool. Met soms mooie kleurcombinaties, zoals hieronder.
bladeren in de knop
Ineens komen de wantsen weer tevoorschijn, zeker als die knoppen ook nog wat zoetigheid willen afscheiden.
Kleidocerys resedae
Zo’n wants die zich vroeg in het voorjaar laat zien is de Kleidocerys resedae. Voor mij is dit bijna elk jaar de eerste soort die ik opmerk. Hij is hooguit 5 millimeter lang, een kleintje dus. In de laatste jaren heeft men deze soort ook een Nederlandse naam gegeven. Maar verschillende bronnen melden verschillende namen. Zo wordt deze soort zowel Berkenwants als Kleine Berkenwants en ook nog Berkensmalsnuit genoemd. Wie het precies weet mag het zeggen. In elk geval komt de berk voor in z’n Nederlandse naam en op die boom kun je hem ook het vaakst aantreffen.
Kleidocerys resedae
Op de Kapellepôle kon ik deze week ook de eerste vlinder fotograferen. Je ziet af en toe wel een Citroentje rond dartelen, maar dit was de eerste in dit seizoen die bleef zitten. Aan de bladknop waar hij op zit kun je zien dat ook dit maar een klein vlindertje is, een microvlinder. Een naam kan ik hem niet geven, daarvoor zijn de kleuren en kleurpatronen op de vleugels te algemeen, het herkennen is dan specialistenwerk.
microvlinder
En natuurlijk, in het vroege voorjaar is de Dotterbloem één van de eerste planten die in volle bloei staan.
Dotterbloem
Er komt nog veel meer, maar het is duidelijk, de natuur is momenteel aan het ontluiken.
GEERT SINES 
Recente reacties