Strobult met regenkap
De onderstaande foto illustreert het weer van de afgelopen dagen wel zo’n beetje:
Strobult met regenkap
Het lijkt mooi, maar er kan zomaar weer een bui vallen, een regenkap meenemen is geen overbodige luxe.
Pantserjuffer
Het was voor mij een fotoloze week, het was me net te warm en het was ook net te druk om het veld in te gaan. Een dikke week eerder was ik echter nog in het Wijnjeterperschar, in eerste instantie voor de rode juffers. Maar er was ook een groene pantserjuffer actief. Op de foto hieronder lijkt hij een peukje te roken. Het zijn echter de laatste resten van een prooi. Want al hoe aardig deze juffertjes ook lijken, ze moeten ook eten en hun prooi wordt eerst gesloopt voordat de lekkere delen worden opgepeuzeld.
Tengere pantserjuffer
Die prooi was hij (zij) eerder al aan het slopen.
Tengere pantserjuffer
De vleugels werden verwijderd en de zachte romp bleef over. Voor zo’n klein juffertje had hij (zij) best een grote prooi gevangen. Een aantal keren groter dan z’n bekkie, dus hij (zij) had er een flinke kluif aan.
Tengere pantserjuffer
’t Is nog even de vraag welke soort het is, maar na “grondige” bestudering denk ik dat het een vrouwelijke Tengere pantserjuffer is. De verschillen zijn soms maar miniem, dus het is een “denk ik ….”
Paringswiel Koraaljuffers
Net als gisteren was het vandaag fotografisch weer “schraalhans meester” in het Wijnjeterperschar. Mijn bedoeling was het vastleggen van Koraaljuffers, de juffertjes met de rode ogen, de rode pterostigma’s en rode poten. De stevige wind speelde me parten en er was nauwelijks een rode juffer te vinden. Alleen dit onderstaande stel liet zich zien, een paringswiel vormend. Het voordeel is dat ze dan niet zo mobiel zijn.
paringswiel Koraaljuffers
Zodanig hangend dat ze bijna onbereikbaar voor me waren.
paringswiel Koraaljuffers
Met het risico op een paar natte voeten heb ik toch maar geprobeerd ze van de zijkant vast te leggen.
paringswiel Koraaljuffers
Het mannetje hield zich vast aan pitrus.
paringswiel Koraaljuffers
Het vrouwtje deed alles met losse pootjes, haar enige steun waren de achterlijfaanhangsels van het mannetje, waarmee hij haar stevig vast hield. Ondanks dat wiebelden ze nog behoorlijk in de wind. Maar gelukkig, ik kon een paar redelijke foto’s maken. De missie was geslaagd, zij het wel met een natte voet.
GEERT SINES 
Recente reacties