Veldrit
Zo langzamerhand begin ik uit te kijken naar de komst van onze zomerweidevogels. Ik heb twee Kieviten gezien tijdens een rit door de velden, maar dat is nog geen invasie. De eerste stop was in het Wijnjeterperschar, op de plaats waar vroeger een boerderij stond. Daar staan nu twee “bushokjes” waarin uilen en vleermuizen een beschut plekje kunnen vinden. Een bus rijdt daar natuurlijk niet, de weg wordt misschien wel helemaal verwijderd, tenminste als de bezwaarprocedures daartegen zouden worden afgewezen. Het is de bedoeling het gebied nog verder te vernatten. Maar ook met die weg is het daar momenteel nat genoeg dunkt me, de sloten stromen over.
nat Wijnjeterperschar
Iets verder naar het zuiden staan een paar fotogenieke bomen, zeker als ze gespiegeld worden in het water van een wijk. De schapen gingen er even goed voor staan om mooi op de foto te komen, zo lijkt het. Waarschijnlijker is echter dat ze dachten dat er voer werd gebracht. Niet dus, maar gauw weer verder.
spiegelingen
Onderweg heb ik wel tien Buizerds gezien, ze wilden geen van allen op de foto, behalve onderstaande die me een paar seconden m’n gang liet gaan. Net genoeg voor een niet al te scherpe foto.
Buizerd
De zon scheen eerst, maar al gauw kwam er dreigende wolkenlucht opzetten. Gelukkig, het bleef droog. Op de achtergrond van onderstaande foto is nog net de nieuwe N381 zichtbaar.
wolken
En langoor Zoef, hij verroerde zich niet.
Haas
Dit rondje in het veld deed me goed, maar binnenkort zal het daar nog wel mooier worden. Het is wachten op de invasie van de zomergasten.
Hijum gespiegeld
Ik had ook “IJsbaan zonder ijs” als kop kunnen kiezen. Weer eens onderweg reed ik langs de oude kerk van Hijum, waarnaast denkelijk een ijsbaan ligt. Omdat het windstil was spiegelde alles in het water van die ijsbaan.
kerk Hijum
Ze kunnen die ijsbaan wel weer laten leeglopen. Februari is voorbij.
Hijum
Maar dat gespiegelde dorp lag er op deze manier mooi bij.
Linke soep
Vandaag reed ik over de N361, de autoweg tussen Rinsumageest en Dokkum. Opeens zag ik een een grote groep herten lopen in het weiland naast die weg. Het weiland was niet omheind, er zat alleen een brede sloot tussen de weg en dat weiland. Op een parkeerhaven ben ik snel even gestopt. Het bleken Damherten te zijn.
Losgebroken? Damherten
Denkelijk ontsnapt. Er liep ook iemand in het weiland, die volgens mij aan het telefoneren was. Dat wordt nog een hele klus om ze dan te vangen.
Losgebroken? Damherten
Totaal liepen er geschat tussen de 25 en 30 damherten in dat weiland. Tussen de drukke autoweg en de dieren was slechts die brede sloot als barrière aanwezig. Als de Damherten in paniek raken is zo’n sloot echter geen enkele beletsel voor hen. Linke soep. Omdat er al iemand aanwezig was heb ik maar gauw m’n pad vervolgd, op naar de volgende afspraak.
Dit zijn telefoonfoto’s, dan moet je je van inzoomen maar weinig voorstellen.
GEERT SINES 
Recente reacties