Verse Graspieper
Ik kreeg een paar dagen geleden de eerste Graspieper van dit seizoen voor de lens. Een nieuwe lentebode, een vers gezicht in de nu nog dorre weilanden.
Graspieper
Oppervlakkig gezien zou je ze met een musje kunnen verwisselen. Ze zijn onopvallend gekleurd.
Graspieper
Maar altijd herkenbaar aan die in verhouding erg lange teennagel.
Graspieper
Ze zijn niet extreem schuw, blijven meestal wel even zitten als ze op’t portret moeten. Dat moet ook wel, want je moet ze vrij dicht naderen om ze een beetje herkenbaar in beeld te krijgen. Ze zijn er weer, opnieuw een vrolijk accent in het buitengebied.
Advertenties
Recente reacties