Zwanenzang
Als je woordenboek erbij haalt dan is de betekenis van “zwanenzang”: Het laatste werk dat een dichter / schrijver e.d. gemaakt heeft. In een mythe wordt het vermeld betreffende een zwaan die nog eenmaal een prachtig gezang aanhief.
In een vaart dreef een dode jonge zwaan. Toch nog wel een slachtoffer van de winter. Als het wintert zie je vaak dat zwanen hun activiteiten op een laag pitje zetten, ze verbruiken dan zo weinig mogelijk energie. Maar als er niet genoeg voedsel te vinden is dan kan het alsnog fout gaan. Bij die dode zwaan dobberden twee volwassen Knobbelzwanen rond. Ze waren er zich waarschijnlijk goed van bewust dat er iets niet in orde was. Het was alsof ze probeerden de jonge vogel weer tot leven te brengen door aan de veren te pulken.

Knobbelzwaan
Af en toe leek het alsof ze even overlegden wat verder te doen.

Knobbelzwanen
Nog maar eens proberen:

Knobbelzwanen
Uiteindelijk staken ze om beurten de lange nek omhoog en “toeterden” een paar keer. Het klonk als een zwanenzang.

Knobbelzwanen
Er kwam natuurlijk geen reactie. Zo langzamerhand ging één van de twee op afstand zwemmen. De tweede bleef nog een tijdlang.

Knobbelzwaan
Om uiteindelijk ook maar te vertrekken. Dat “toeteren”, die zwanenzang, dat was bijzonder om ook eens van dichtbij te horen en te zien.
Ik vind het altijd een triest gezicht.
We hebben het een tijdje geleden meegemaakt bij een vrouwtjeskalkoen. Het mannetje tilde haar met zijn snavel steeds omhoog alsof hij er zo weer leven in wilde wekken.
23 februari 2013 om 21:25
Mooie serie, maar wel een triest gezicht.
Het zal een samenloop van omstandigheden zijn, lijkt me, want de winter is toch niet zo lang en koud, dat er geen voedsel meer te vinden was …
24 februari 2013 om 12:34
Aangrijpend verhaal. De zwanenzang kende ik niet als gedrag.
26 februari 2013 om 13:14