Natuurfotografie, Streekgeschiedenis, Genealogie

Bankzittersgeneratie ?

Het lijkt wel alsof de huidige generaties Levendbarende hagedis bankzitters aan het worden zijn. Drie week geleden (klik hier) kwam er eentje naast me zitten op een bankje in het Wijnjeterperschar aan de zuidkant van de Nije Heawei. Nu was ik weer in It Skar maar richting pingo aan de noordkant van de weg gelopen. Als ik dan via het toegangspad bij de dobbe kom loop ik altijd voorzichtig. Er wil wel eens een Reiger staan te vissen aan de oever van die dobbe. Als dat niet zo is slinger ik meestal de fototas direct maar op het daar staande bankje. Dat wilde ik ook nu gaan doen maar kon me nog net beheersen. Want ook op dit bankje zat een Levendbarende hagedis.

Levendbarende hagedis

Een prima plaats om van de zon te genieten, ik weet er alles van en kon hem geen ongelijk geven. Dus ben ik met een wijde boog om hem heen gelopen, ervoor zorgend dat mijn schaduw niet op de bank viel. Zo kon ik hem dan ook nog van de andere kant bekijken.

Levendbarende hagedis

Weer begon het spel van voorzichtig dichterbij komen. Zo dichtbij als de vorige keer, dat is me bij lange na niet weer gelukt. Wel dichtbij genoeg om zijn kop goed in beeld te krijgen. Evenals die parasieten achter zijn poot, denkelijk volgezogen teken.

Levendbarende hagedis

Toen ik te dichtbij kwam vertrok deze spoorslags. Daarna heb ik mijn fototas op het bankje gekwakt, ben gaan zitten en had niet de verwachting dat de hagedis terug zou komen. Twee keer in drie weken samen met een hagedis op de bankje, dat zou te mooi zijn geweest. Ik moet zeggen, het had niet veel gescheeld of het was wel gebeurd. Want nog eenmaal kwam de hagedis omhoog klimmen uit het omringende gras. Hij keek even over de rand van het bankje, zal wel gedacht hebben dat die grote er nog zat en dat het te gevaarlijk werd. Daarna heb ik hem niet meer terug gezien.

Levendbarende hagedis

Natuurlijk, de volle zon op zo’n droog houten bankje, dat is een goed plaatsje om op te warmen. Maar de schuwheid van deze hagedis zorgt er vaak voor dat hij nauwelijks risico neemt en zich zelden op deze manier laat zien. Misschien ontstaat er zo langzamerhand toch ook een soort van bankzittersgeneratie.

Advertentie

4 Reacties

  1. Prachtig, Geert, ik had vanmiddag rond twee uur een vergelijkbare ontmoeting, maar dan aan de zuidkant van de Nije Heawei. Ongeveer halverwege de weg en het eerste vennetje ligt naast het pad een dode boomstam, daar zat vanmiddag ook een klein hagedisje op. Terwijl ik hem voetje voor voetje al fotograferend benaderde, klonk er ineens achter me een zacht “Hoi” van een passerende fietser, die vanuit het niets leek te zijn verschenen. Ik schrok me rot, en daar schrok de hagedis op zijn beurt weer van. Het was meteen einde oefening.

    15 september 2012 om 19:00

  2. Prachtige foto’s!
    Mooi om deze ervaring met ons te delen.
    Vrolijke weekendgroet

    15 september 2012 om 19:59

  3. Janneke Dijkstra

    Hallo Geert.
    Elke week bekijk ik je site en vind het genieten!
    Bedankt voor die prachtige foto’s
    Hartelijke groeten Janneke Dijkstra

    16 september 2012 om 00:03

  4. Hoi Geert,

    Wat een leuke ontmoeting inderdaad. En hij staat ook nog eens zeer fraai op de foto.

    Gr. Robert

    16 september 2012 om 16:32