Kleine watersalamander en nog twee kleintjes
Tussen de buien door had ik het bankje bij de pingo in het Wijnjeterperschar bereikt. Omdat de zon op dat moment scheen leek het me een goed moment eens wat vitaminen op te doen en er een poosje te blijven zitten. Het was er rustig, geen vlinders, zelfs niet eens sprinkhaantjes of cicades. Terwijl ik daar stilletjes wat zat te mijmeren bewoog er plotseling toch iets bij m’n voeten. Dus razendsnel de camera gepakt. Het was een Kleine watersalamander (Lissotriton vulgaris). Die jongens zitten alleen maar in de broedtijd in het water, voor de rest van het jaar leven ze op het land. Deze was volgens mij wat aan de late kant om nu nog het water te verlaten, hij zal eerder in de war geweest zijn door het vele regenwater en wist even niet meer waar het land was (denk ik).
Kleine watersalamander
Een klik van de camera was genoeg voor deze om het op een lopen te zetten. Gelukkig kon ik nog net een tweede foto maken, daarna was hij weg en ergens in de begroeiing gekropen. Kort maar krachtig zogezegd, zo was deze ontmoeting. ‘k Had hem liever op een groene achtergrond gefotografeerd en niet op het natte zand, maar het was al bijzonder om hem op het land te kunnen “strikken”.
Kleine watersalamander
Toen kon ik blijven wachten tot er weer wat bewoog, helaas het was voor niets. Op de terugweg heb ik daarom maar eens diep in het struikgewas gekeken. De eerste die ik voor de lens kreeg was een vliegje, welke soort, dat weet ik niet. ‘k Dacht eerst dat het een daas was, met die wat groenig lijkende ogen. Die was echter niet stilletjes blijven zitten, maar had direct geprobeerd of hij me ook ergens kon steken (denk ik). Dus blijft het een andere vlieg, eigenlijk was hij ook te klein voor een daas.
Kleine vlieg
Bij de laatste was ik al weer bijna terug bij de parkeerplaats. Dit vliegje is er weer zo eentje waarbij ik de grenzen van mijn apparatuur bereik, zo klein was deze, drie à vier millimeter lang. Ook van deze weet ik geen naam.
Kleine vlieg
Een Kleine watersalamander en twee kleine vliegjes, de foto-oogst was klein. Maar omdat ik voor het eerst in jaren weer eens een salamander voor de lens kreeg wel weer bijzonder. Toen ik nog een jochie was zwommen ze bij ons in de buurt in groten getale in de sloten rond. ’t Moesten wel schone sloten zijn. Waarschijnlijk is de pingo in It Skar dus ook schoon genoeg voor deze soort. Ik schreef overigens wel steeds “hij” bij de salamander, maar aan de kleur te zien is het een vrouwtje.
GEERT SINES 
Recente reacties