Dag en nacht

Het was warm in de afgelopen dagen, de zon scheen fel. Velen zullen slechte nachten hebben gehad als ze zich niet goed insmeerden. Eerst voel je niets, maar ’s nachts weet je dat je verbrand bent. Er werd gewaarschuwd voor een grote zonkracht.

Zon en wolken

Aan het begin van de week zag je hier en daar nog wel wat wolken,

wolkenlucht

ja …., imposante wolkenpartijen. Daarna was het eigenlijk alleen nog de zon die overdag volop scheen.

wolkenlucht

Het gevolg was dat het ’s avonds lang warm bleef. Het was best lekker om in de late avonduren nog buiten te zitten. Af en toe moest ik nog afrekenen met een vervelende mug, maar verder was het genieten. Als het licht van de zon doofde zat je maar wat. Dat is dan het enige dat me niet beviel, niet kunnen lezen of iets dergelijks, stilzitten en niets doen. Dus heb ik een camera opgesteld om de nachtelijke hemel vast te leggen. Met lange sluitertijden. Dan kun je het verschuiven van de sterren langs de hemel vastleggen. Alles draait dan om Polaris, de ster die in het verlengde van de virtuele aardas staat, de as waarom de aarde draait.

nachtelijke hemel, bewegende sterren -sluiterijd 20 minuten-

Polaris blijft mooi op z’n plaats staan en de rest van de sterren schuift daar in een cirkel omheen. De sluitertijd bij de eerste foto’s was 20 minuten en de andere sterren zie je dan ook als streepjes terug op de foto.

nachtelijke hemel, bewegende sterren – sluitertijd 20 minuten-

De eerste beide nachtfoto’s zijn gemaakt om een uur of elf ’s avonds, dan is het nog niet helemaal donker. De foto hieronder is gemaakt na middernacht, dan is het veel donkerder. De sluitertijd is ook langer, ongeveer 35 minuten. Polaris (links op de foto, tegen de zijkant aan) is weer de ster waarom alles lijkt te draaien.

nachtelijke hemel, bewegende sterren

Hieronder nog een “kunstwerk”, overigens ook een deel van een foto met een sluiterijd van ongeveer 25 minuten. Echter, er stond maar één ster op, dezelfde als op de vorige foto (de helderste streep rechts op die foto). Verder heel veel andere “lichtpuntjes”. Dat zijn niet allemaal zwak schijnende sterren, er zit volgens mij veel ruis in de foto, veroorzaakt door de camera zelf en door de lichtvervuiling.

nachtelijke hemel

Bovendien kun je met zo’n foto de kwaliteit van je camerasensor nog eens bekijken. Op ware grootte zag je niet veel afwijkingen, maar uitvergroot kwamen er felrode en felblauwe puntjes tevoorschijn. Omdat die puntjes op meerdere foto’s precies op dezelfde plaats zitten zijn het dus afwijkingen, veroorzaakt door de camera zelf. De onderste foto is gemaakt met ISO 100 (door Nikon afgeraden), de overige met ISO 200, de aanbevolen stand.

Voorlopig zit voor mij het nog laat foto’s maken van de sterrenhemel er waarschijnlijk niet meer in. Want om me te laten verkleumen zo diep in de nacht, dat maar even niet.

Advertentie