Grote zaagbek
Ze zijn het hele jaar door in Nederland te bewonderen, meestal bij grote meren en op rivieren, hoewel ze meer noordelijk in Europa broeden, de Grote zaagbek. Hier zie ik ze alleen maar in de winter en dan ook nog niet eerder dan wanneer het eerst heeft gevroren. Ze zoeken dan de wakken op. Zo’n wak lag er bij het voorbijgaan van de winter ook in het Opeinder kanaal. Het was even zoeken, maar ze waren er. Het zijn mooie eenden (vind ik) en het verschil tussen woerden en vrouwtjes is ’s winters erg groot. Hieronder een vrouwtje met een rossige kuif en een gevlekt bruin-grijs verenpak.
Grote zaagbek (v)
De woerd ziet er ’s winters heel anders uit, een groene kop, donkere veren midden op de rug en verder veel wit met een beetje zalmkleur erdoor.
Grote zaagbek (m)
Hieronder een stel, je zou gelet op de kleuren eerst niet zeggen dat ze bij elkaar horen.
Grote zaagbek (m+v)
Hieronder een ander vrouwtje. De woerden lijken in de zomer een beetje op de vrouwtjes en moeten dus twee keer per jaar een kleurverandering ondergaan.
Grote zaagbek (v)
Toen ik deze foto maakte stond er iemand naast me die de wilde eenden aan het voeren was. Hij verbaasde zich dat deze eenden geen brood wilden eten. Dat doen ze ook niet, het zijn viseters. Ze kunnen behoorlijk lang onder water blijven op zoek naar vis. Dan moeten ze wel een wak hebben om onder water te kunnen komen.
Grote zaagbek (m)
Ze hebben niet voor niets het “zaagbek” in hun naam. Een van de woerden begon kort te klepperen. Dan kun je de zaagtanden in z’n snavel goed zien. Die zaagtanden zitten overigens ook in de onderste snavelhelft maar zijn door de snelle beweging onscherp op de foto gekomen.
GEERT SINES 
Recente reacties