Vredig
Op deze groene Kerstdag een bericht zonder sneeuw maar een verslag van een vredige ontmoeting. Ik had al langere tijd over de heide staan uitkijken en niets bijzonders gezien. Zoals ik een paar dagen geleden schreef kan dat soms plotseling veranderen. Want in de heide viel me ineens iets op. Dat heb ik met een pijltje op onderstaande foto aangegeven.

Merskenheide
Even kon ik een glimlach niet onderdrukken. Er lag toch nog een Ree in de heide zonder dat ik hem eerst ook maar had gezien. Haar oortjes staken keurig boven een heidestruik uit.

Zichtbare oren in Merskenheide
Al gauw werd ook een reebruin oog zichtbaar.

verscholen Ree
Ze lag niet ver van het wandelpad, maar zelfs een langskomende wandelaar zag haar niet. Daarentegen zag de Ree wel alles.

verscholen Ree
Ik heb een plekje iets verderop gezocht en ziedaar ……… er lag nog een tweede Ree, in diepe slaap zo te zien.

verscholen Ree
Van de eerste Ree heb ik nog een laatste foto gemaakt en heb het spul verder met rust gelaten. Het was een vredig tafereeltje.

Ree op Merskenheide
Rest mij nog allen die dit lezen een Goed en Gezegend Kerstfeest toe te wensen.
Recente reacties