Wintertaling

Na een onmogelijke week, nergens tijd voor, kon ik vandaag weer tot rust komen. De zon scheen, het was voor november lekker warm, er kon gewandeld worden. Daar was ik echt aan toe. Op een plaats waar ik wel vaker kom waren veel Smienten aanwezig. Dan is het altijd opletten of er ook andere soorten tussen zitten. Dat was ook nu weer het geval. Ik kon zo ongeveer zes Wintertalingen tellen. Er zullen vast meer zijn geweest, verscholen in de bermbegroeiing. Dan is het wachten of ze ook wat dichterbij willen komen. Zo af en toe kwam er eentje, nog wel op respectabele afstand, voorlangs zwemmen.

Wintertaling (m)

Het is een mooi gekleurd eendje, die Wintertaling, hierboven de woerd. Het vrouwtje is minder opvallend gekleurd, zie hieronder. De juvenielen (eerstejaars) zien er bijna net zo uit als het vrouwtje, echter het witte vlak bij de staart loopt niet door onder die staart.

Wintertaling (v)

Ze broeden in Noord- en Oost-Europa, maar komen ’s winters naar West-Europa. In moerassige gebieden zijn ze overigens het hele jaar door aanwezig in Nederland. Je zou het zo niet zeggen, maar de woerden zien er in de zomer bijna net zo uit als de vrouwtjes. Meneer had nu dus weer zijn winterpak aan.

Wintertaling (m + v)

Benaderen van deze eendensoort moet je heel voorzichtig doen, ze zijn enorm schichtig. Heel even liet ik iets teveel van mezelf zien en floeps ………., daar ging meneer.

Wintertaling (m)

Daarbij liet hij nog wel net die groene band zien die aan de zijkant in z’n verenpakket zit.

Advertentie