Meidoornschildwants
Ik liep over de Merskenheide. Aan de rand van de paden staan veel struiken. Op een bepaald moment stond ik oog in oog met een wants.
Acanthosoma haemorrhoidale
Een mooi gekleurde wants, veel groen, veel zwarte “putjes” en een rood achterlijf. Geel en rood aan de onderkant.
Acanthosoma haemorrhoidale
Van boven gezien valt op hoe variabel gekleurd deze wants is
Acanthosoma haemorrhoidale
met twee stekelvormige schouderpunten. Verder was het een fors exemplaar, groter dan de meeste wantsen die ik ken.
Acanthosoma haemorrhoidale
Op de foto hierboven komt een (bijna onvermijdelijke) druppel uit z’n achterlijf. Op de foto hieronder zie je dat het driehoekje op z’n rug eenkleurig is.
Acanthosoma haemorrhoidale
In eerste instantie dacht ik dat het een Berkenschildwants was. Maar deze was forser en net iets anders gekleurd. Ik moest het opzoeken, het is een “Acanthosoma haemorrhoidale”, een Nederlandse naam heeft hij niet. De Duitsers noemen hem de “Die Wipfel-Stachelwanze”, wat verwijst naar de “stekels” op z’n schouders, de Engelsen noemen hem “Hawthorn shield bug”. Als ik dat Engels vertaal dan wordt het “Meidoornschildwants”. Hoewel ik geen naamgevende bevoegdheid heb wou ik deze dan toch maar gewoon Meidoornschildwants noemen.
Ten slotte nog een andere wants waar hij veel op lijkt, de Berkenschildwants.
Berkenschildwants
Het verschil zit in de grootte, de minder uitstekende schouderpunten en ook in de kleur van het driehoekje op de rug. Het zijn beide mooie wantsen, maar de eerste heeft net ietsje meer voor mij en komt hier bovendien minder vaak voor. Weer was het een opmerkelijke wandeling.
GEERT SINES 
Recente reacties