Grote bonte specht (1)
Ik liep door een bos. Je hoorde de normale vogelgeluiden. Op een bepaald moment hoorde ik een voortdurend luid gepiep. Alsof de band van een sneldraaiend fietswiel steeds maar weer aanliep tegen de kettingkast: een snel piep, piep, piep enzovoort. Met geen mogelijkheid kon ik eerst ontdekken waar dat geluid vandaan kwam. Vlakbij snerpte een Grote bonte specht luid een alarmeringsroep. Toen realiseerde ik me dat ik op nog geen meter afstand van een spechtenhol in een boom stond. Het gepiep kwam uit dat hol en werd door de holte in de boom versterkt. Daarop heb ik me discreet terug getrokken en ben op gepaste afstand maar eens gaan afwachten wat er ging gebeuren. Lang hoefde ik niet te wachten. Al vrij vlot hing ma specht aan de bast van de boom met een snavel vol rupsen.
Grote bonte specht
Daarna ging alles vliegensvlug …. floeps ….. daar stak het spechtenjong de kop door het gat en kreeg direct de rupsen achter in de keel gedrukt.
voerende Grote bonte specht
Onmiddellijk daarna hing moe ook al weer naast het spechtenhol. Het jong keek moe nog even na …….
Grote bonte specht met jong
……… en …… floeps …… weg was het jong weer.
Grote bonte specht
Dat deed me besluiten nog maar even te wachten. Floepsie stak op gezette tijden, alsof hij in een koekoeksklok zat, de kop door het gat. Het piepen ging door.
jonge Grote bonte specht in nest
Toen ik dacht genoeg gezien te hebben kwam plotseling pa specht ook nog langs. Daarover volgt binnenkort een tweede aflevering.
GEERT SINES 
Recente reacties