Parachuutje
Het was gisteravond zo warm dat ik min of meer werd uitgenodigd om een eind te gaan lopen. Dat heb ik gedaan in het Wijnjeterperschar, westzijde, het heidedeel. Want wie weet ….., misschien waren de Heideblauwtjes al actief. Daarvoor is het eigenlijk nog te vroeg, maar na het warme voorjaar komt alles dit seizoen veel eerder. Ze waren niet actief, dus het was inderdaad nog te vroeg. In het heidedeel staan een paar bomen. Daar waren een aantal Boompiepers bezig. Ze willen niet graag op de foto. Eentje kon ik tussen de takken door nog wel “te pakken nemen”. Ook deze was druk met het aanslepen van voer voor de jongen.
Boompieper
Iets dichter bij de weg kreeg ik een Boompieper-show. Ze vliegen dan op vanaf de grond en daarna laten ze zich al zingend weer naar beneden vallen. Daarbij houden ze de vleugels en staartveren zodanig dat het lijkt alsof ze aan een parachute hangen. Hij beweegt die vleugels tijdens het dalen dan ook niet.
Boompieper
Dat is heel typerend voor de (Boom)pieper, alleen al daaraan kun je hem herkennen.
Boompieper
En dat gezang als hij aan het parachuutje-spelen is …….! Dat eindigt altijd op een aantal lange tsieeeeeeeeeee, tsjieeeeeeeeeeee, tjieeeeeeeeeeeee`s.
Boompieper
Als deze kon jodelen dan had hij het zeker gedaan. Steeds maar opvliegen en dan langzaam weer neerkomen. Ik kreeg slechts een paar foto’s redelijk scherp, hij had eigenlijk wat dichterbij moeten vliegen. Maar dat heb je dan niet voor het zeggen. Het parachuutje valt wel op en daar ging het me deze keer om.
GEERT SINES 
Recente reacties