Natuurfotografie, Streekgeschiedenis, Genealogie

Rupsenplaag?

Afgelopen weekeinde verschenen er veel berichten in de media over een naderende rupsenplaag. Zo langzamerhand verschijnen de rupsen hier ook op de bladeren maar van een plaag is hier momenteel nog geen sprake. Hieronder een aantal die ik met veel moeite vond, ze hingen bijna allemaal aan de onderkant van bladeren. Soms in een beschermend spinsel.

Rupsen in spinsel

soms vermomd als takje en in z’n eentje op pad. De rups hieronder behoort vrij zeker bij de Voorjaarsspanner.

Rups van Voorjaarsspanner

Soms met z’n allen in een wat minder dik spinsel. Hieronder waarschijnlijk de Eikenvoorjaarsuil.

Rupsen Eikenvoorjaarsuil?

Lange en korte. De rups hieronder behoort vrij zeker bij een blauwtje. Bij welke precies dat weet ik nog niet. Een opvallend rupsje.

Rups van ....blauwtje?

Heel veel rupsen worden nooit vlinder. Ze worden door van alles en nog wat gegeten. Zelfs een zwarte mier was er met eentje aan het slepen. De rups verzetten zich hevig. Er hielp echter geen lieve moedertje aan, hij moest mee.

Mier met rups

Dat brengt me bij de vraag die ik me elk jaar weer stel: Wat is nu het meest belangrijk in de natuur? De vlinder of de rups? Ja, die dagvlinders zijn prachtig gekleurd, maar vooral die vogels hebben niets aan die kleuren. Tegen de tijd dat de vogels hun jongen  moeten gaan voeren zijn er ook de meeste rupsen. Rupsen zijn dus heel belangrijk in de natuur. Als er dan een rupsenplaag dreigt, wat ik nog moet zien, dan zullen in elk geval de vogels daarmee hun voordeel doen. Het is weer bijzonder geregeld in de natuur.

Advertentie

3 Reacties

  1. Mijn buurman maakte een filmpje en foto van een wilgehoutrups http://www.vlindernet.nl/vlindersoort.php?vlinderid=3
    Deze gigantische overjarige rups kan zelfs vier jaar oud worden voordat hij gaat verpoppen. Maaar ook deze fotoserie laat weer het vraatzuchtige van de natuur zien. Meestal komen na de veelvraten gewoon weer nieuwe blaadjes te voorschijn.
    Zonnige groet

    9 mei 2011 om 19:12

  2. ank

    Oh Geert, de natuur heeft het zo goed voor elkaar,het een leeft van het ander.
    Men vindt het zielig als een vos een kip vangt, voor mij is het niet anders dan de mier met de rups.
    Maar met deze “vreselijke” dingen binnen de natuur kan ik wel omgaan, niet en nooit met het moedwillig doodmaken van dieren door mensen (o.a. slachten).
    Ik woon ook nog eens niet al te ver van een koeienslachterij en als je ziet hoeveel dieren er “doorheen” gaan, dubbele karren dieren die staan te wachten op hun beurt….
    NEE, daar kan ik niet tegen.
    Maar de mier met de rups, ach het is een ramp voor de niets vermoedende en niets wetende rups, en een prachtige foto voor jou.

    9 mei 2011 om 19:43

  3. Grote hoeveelheden rupsen heb ik ook nog niet gezien, maar de eikenprocessierups schijnt nu toch wel erg dichtbij te komen.
    In Drenthe zagen we afgelopen weekend vooral rupsen aan fijne draden door de lucht zweven. Zo’n mooie foto als de jouw heeft dat niet opgeleverd, maar daar was dit weekend ook niet echt voor bedoeld.

    9 mei 2011 om 19:52