Eieren en zo
Op zoek naar klein spul, hangend aan en zittend op bladeren, dat was wat ik aan het doen was. Daarbij zag ik onderstaand kleine bladhaantje. Dat neem ik overigens maar aan, hij was niet langer dan twee tot drie millimeter.
Bladhaantje
Iets verderop hing wat op het eerste gezicht een kleverig goedje leek.
Eieren van een wants
Van dichtbij bekeken bleek het toch wat anders te zijn. Het zijn eitjes van een wants. Gestekelde eieren, piepklein. Bij welke wantsensoort ze horen weet ik niet. Als je dat wilt weten moet je elke dag een paar keer gaan kijken. Op een bepaald moment lopen er dan een heleboel larven van wantsen over een blad en al gauw daarna zijn ze meestal allemaal de wijde wereld in getrokken. Dat is me toch wat te veel. Als ik langskom zal ik zeker kijken, maar de kans dat ik ze zie uitkomen is wel heel erg klein.
Eitjes van een wants
Die eitjes moeten dan wel bevrucht zijn. Twee jaar geleden heeft er op de Merskenheide zo’n nest eitjes een zomer lang aan een blad geplakt gehangen. Die eitjes zijn nooit uitgekomen en zijn in de herfst daarna samen met het blad afgevallen.
Wants
De wantsen zijn overal weer actief. Van de bovenstaande weet ik geen naam, het is wel een schildwants.
Wants
Misschien is het wel een Groene stinkwants, die verandert een paar keer per jaar van kleur, van bruin naar groen en later weer van groen naar bruin. Met een schild vol putjes. Het zijn altijd bijzondere verschijningen, die wantsen.
GEERT SINES 
Recente reacties