Kevers en zo

Na een tijdlang in het veld te hebben verkeerd tussen de vogels werd het zo langzamerhand tijd om naar de kleinere kruipers te zoeken. Deze keer op de Merskenheide. Tot nu toe had ik in dit seizoen nog geen lieveheersbeestjes voor de lens gehad. Dat veranderde, de eerste was direct eentje die je niet zo vaak ziet, een Roomvlek lieveheersbeestje. Jammer genoeg wilde hij alleen maar met de achterkant op de foto.

Roomvlek lieveheersbeestje

Een paar week geleden kon ik al de Groene zandloopkever laten zien. Die zijn er nog steeds. Deze keer kreeg ik echter een familielid voor de lens, de Bastaard zandloopkever. Die ziet er bijna gelijk uit, heeft echter andere vlekken op het schild en is minder fel groen, eerder tegen het bruin aan.

Bastaard zandloopkever

Voor het overige is hij net zo groot en net zo behaard. Het was alleen jammer dat hij diep in de schaduw weggedoken zat zodat ik nauwelijks nog scherptediepte overhield.

Bastaard zandloopkever

Ik heb nog wel geprobeerd iets van zijn facetogen vast te leggen. Zo van dichtbij valt de metaalachtige glans van deze kever wel meer op.

Bastaard zandloopkever

In de late avondzon kroop een bladhaantje over een blad. Deze was hooguit vier millimeter lang. Het is waarschijnlijk een Roodbruin wilgenhaantje.

Roodbruin wilgenhaantje

Met hier en daar een zwarte vlek op het schild en verder lijkt het alsof hij net bij de koperslager vandaan komt met al die piepkleine putjes in het dekschild. Langzaam aan komen er steeds meer kleine kruipers. De macrolens zal vaker mee moeten, dat is wel duidelijk.

Advertentie