Rijp
Toen ik vanmorgen de gordijnen open deed was buiten alles wit. Geen sneeuw, wel heel veel rijpvorming. Ik heb nog even gewacht (eerst een bak koffie), maar niet te lang want als de zon op volle kracht gaat schijnen kan die rijp zomaar ineens ook weer zijn verdwenen. Ik heb op een tweetal plaatsen foto’s gemaakt, op de Merskenheide en in het Weinterperschar. Als de gelegenheid er is moet je hem pakken.
Bij aankomst bij de Merskenheide was de zon nog afgedekt door een wolk.
Zonsopkomst
Beelden van de heide zelf volgen nog, vandaag meer de landschapsfoto’s. Vanaf de Merskenheide kon je de Paulinahoeve bij de Prinsendobbe nauwelijks zien liggen. Het leek wel alsof die boerderij helemaal was ingepakt in witte wol. Intussen was de zon achter de wolken vandaan gekomen.
Paulinahoeve in Ureterp
Toen ik van de heide naar It Skar reed liep ergens onderweg nog wat jongvee in de wei. Ik heb niet de indruk dat ze last hadden van de kou, twee lagen er zelfs nog te zonnebaden. Bovendien liepen ze dichtbij de boerderij, ze zullen niet verkommeren.
Koeien in de rijp
Nieuwsgierig blijven ze, dat bleek maar weer. Wel even kijken wat ik aan het doen was dus.
Koeien in de rijp
De bomen aan It Skjer waren volgeladen met rijp, het gras was wit, het rode dak van een boerderij vormde een mooi kleurcontrast.
Omgeving It Skjer
Het natuurgebied zelf ligt aan de linkerkant op onderstaande foto.
It Skjer, Wijnjewoude
De rest van de morgen heb ik besteed aan twee wandelingen, doorspekt met rijp. Dat heeft nog een paar bijzondere foto’s opgeleverd. Die volgen nog.
Geen hoogtevrees
Het zou niet best zijn ……, vogels met hoogtevrees. Zelf ben ik daar behoorlijk mee behept. Het vallen zelf is niet zo erg zegt men, wel het neerkomen. Dat vallen is voor een vogel geen probleem, een paar vleugelslagen en alles is weer opgelost. Als je aan het fotograferen bent is het maar lastig dat die kleine vogeltjes vaak zo hoog in de boom zitten. Dan moet ik alles uit m’n apparatuur persen om ze nog behoorlijk vast te leggen.
Maar dat is soms wel de moeite waard, zeker als er een Geelgors hoog in de boom zit. Je hebt vast en zeker een goed uitzicht daar boven.
Geelgors
En je kunt vrij naar beneden kijken. Ik moet er niet aan denken en word bij voorbaat al draaierig.
Geelgors
Zeker als ik zie hoe een Pimpelmees halsbrekende toeren uithaalt.
Pimpelmees
En me daarna aankijkt alsof hij applaus verwacht.
Pimpelmees
Nee het is niets voor mij, die hoogte.
Waterimpressie
Ik blijf liever op de grond en als er verder niet veel meer te fotograferen is kan ik altijd nog voor me uit mijmeren en genieten van een grillig lijnenspel in spiegelend water.
Nog lang niet
Zodra het ook maar een graad vriest maken de media zich druk over die meer dan 200 kilometer over-ijs-tocht. Er zijn hier vandaag overdag ongeveer drie vlokken sneeuw gevallen, dus de winter kondigt zich wel heel voorzichtig aan. Een tijdje geleden moest ik in Noord-Fryslân zijn en kwam langs een paar wel heel bekende plekjes. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om snel een paar foto’s te maken.
Het meest bekende bruggetje van Fryslân overspant alleen nog maar water, veel water.
Bartlehiem
Ook de Canterlandse brug over de Murk overspant alleen maar water, weer veel water. Dit “It sil heve” monument is een projekt van Maree Blok en Bas Lugthart. De brug van afstand gezien:
"It sil heve" monument
Het beeld is opgebouwd door middel van tegels met daarop foto’s van deelnemers.
Betegelde Canterlandse brug
Het is duidelijk, er is alleen nog maar water te zien, veel water. Ik hoop dat iedereen weer een beetje gerust zal zijn.
GEERT SINES 
Recente reacties