IJsbreker

De rijp van zaterdag deed me besluiten behalve op de Merskenheide ook nog even in het Weinterperskar te kijken. Met de bedoeling de pingo met witte bomen vast te leggen. Dat is ook gelukt, hoewel de zonkracht al weer zo hoog was dat ik tijdens de wandeling regelmatig bestoven werd door van de bomen vallend rijp.

Pingo Weinterperskar

Achteraf gezien was ik blij gegaan te zijn want het leverde een bijzondere en onverwachte ontmoeting op. Op de foto hierboven lijkt het alsof de pingo helemaal dichtgevroren was. Dat klopt bijna, aan de linkerkant was een nog slechts een klein wak zichtbaar. Eerst was daar niets te zien, maar een poosje later dobberde er “iets” in dat wak. Dat “iets” ben ik eens blijven volgen. Het bleek een Dodaars te zijn die af en toe onderdook en na een poosje weer boven kwam. Ondanks dat zijn viswater bijna helemaal dicht lag met ijs bleef hij dus zijn stekkie trouw.

Wak in ijs pingo Weinterperskar

Ik ben iets dichterbij gaan staan. Meestal kwam hij keurig in het wak weer boven, soms er ook net iets naast, onder het ijs. Daardoor functioneerde hij dan als ijsbreker.

Dodaars met ijs op de rug

Toen hij weer onderdook besloot ik nog iets dichter bij het wak te gaan staan. Toen hij weer opdook had hij een “forse” ijsschots op z’n rug.

Dodaars met ijsschots op rug

Hij vond dat ik toch te dichtbij was gekomen en trof onmiddellijk voorbereidingen om opnieuw onder te duiken.

Dodaars die wil duiken

Wat hij ook deed, het water spatte op.

Duikende Dodaars

Wat voor mij reden was om snel weer naar het bankje te lopen. Uiteindelijk was het niet mijn bedoeling hem angst aan te jagen. Van afstand kon ik hem verder volgen, hij ging door zoals in het begin, dook af en toe onder, kwam meestal in het wak weer boven bij het opduiken, soms ook net nog onder het ijs. Dit was de kleinste ijsbreker die ik ooit heb gezien.

Advertentie