Op wacht
Ze zijn schuw, de Blauwe reigers. Meestal geven ze je niet de kans om van dichtbij een foto te maken. De onderstaande was echter op respectabele afstand en was door “iets” gebiologeerd. Toen ik in de buurt kwam liep bij in zijn bekende sluipgang richting een sloot. Daar moet iets bewogen hebben.
Blauwe reiger
Hij nam zijn positie in, vlak bij de sloot en bleef een tijdlang stokstijf stil staan.
Blauwe Reiger
Heel voorzichtig ging de kop naar voren. Zo heeft hij wel vijf minuten gestaan. Alsof hij op wacht stond.
Blauwe Reiger
Maar het leven van Reigers gaat ook niet altijd over rozen. Die inspanning leverde uiteindelijk niets op. Zelf heb ik ook niets meer in het water zien bewegen. Hij zal wel gefopt zijn door een windvlaag. Hij vertrok. Hij kan niet alles hebben. Ook een fotograaf niet. Soms zitten ze dichtbij maar meestal heel ver weg en moet je het met wat mindere kwaliteit doen.
Kramsvogel
Toen had ik gelegenheid nog eens goed rond te kijken. In het weiland zaten diverse Spreeuwen. Bij nog eens goed kijken bleek er ook een Kramsvogel tussen te zitten. Hoewel deze soort het hele jaar door in Nederland te zien is broedt hij in Noord- en Oost Europa. ’s Winters zie je ze hier wel vaak in grote groepen. Ze zijn herkenbaar aan een laag “tsok, tsok, tsok” maar vooral ook aan die ietwat norse uitstraling. Of deze nu een overblijver was of een eerste terugkomer uit de broedgebieden, dat weet ik niet. Het was wel een half jaar geleden dat ik de laatste had gezien. We gaan richting winter, de eerste voorbodes zijn er.
GEERT SINES 
Recente reacties