Krasser en hagedis
Behalve late heidelibellen was er tijdens mijn laatste wandeling in het Wijnjeterperschar nog iets bijzonders te zien. Want ik ging nog eens kijken op de plaats waar ik een poos geleden een tiental hagedissen zag, een paar week later nog drie en nu misschien …. misschien ….. Tot mijn verbazing zaten er nu twee sprinkhanen op de plaats waar anders die hagedissen zich lieten zien.
Krassers
Het zijn Krassers. Je kunt een Krasser herkennen aan z’n verkorte vleugels. Bovendien zijn de vleugels van het vrouwtje sterk verkort. Dat blijkt wel uit de bovenste foto. Ze hadden een lekker knus plekje uitgezocht om een liefdesdansje uit te voeren. Om beurten tilden ze hun achterlijf omhoog. Door die lange poten leek het net alsof ze de krik soms aanzetten en soms weer uit. Het mannetje, de kleinste, zat eerst achter het vrouwtje. Zij verdween voor korte tijd in het gras en toen ze terug kwam zaten ze een poos tegenover elkaar. Alsof ze toch nog hun twijfels hadden. Plotseling sprongen ze weg.
Krassers eind oktober
Toen de Krassers weg sprongen kwam er bijna gelijkertijd toch nog één Levendbarende hagedis tevoorschijn. Alsof hij even kwam kijken wat dat voor gedoe zo vlak voor z’n voordeur was.
Levendbarende hagedis
Om vervolgens nog even te kijken bij de plek waar net nog die Krassers zaten.
Levendbarende hagedis
Deze was niet het exemplaar met die afgetrokken staart. Hij verdween al gauw weer, het zal hem ook wel te koud zijn geweest. Terug in zijn warme hol. Op de onderste foto kun je goed zien dat hij een gast meenam. Vlak achter z’n rechter voorpoot zit een vervaarlijk opgezwollen Teek. Want ook die zijn ondanks de kou nog steeds actief.
GEERT SINES 
Recente reacties