Wantsen
Het leek echt macroweer te worden een paar dagen geleden, de zon scheen af en toe, er zat geen regen aan te komen. Gewapend met de macrolens op naar het Wijnjeterper Schar dus. Maar de “beessies ” wilden niet zo goed tevoorschijn komen. Behalve een aantal wantsen. En dan ook direct maar een groot aantal tegelijk. Diverse verschillende soorten, teveel om in één bijdrage te laten zien.
De eerste die zich liet zien was een Groene stinkwants, helemaal volgroeid, met zijn groene zomerjas aan. Straks, dieper in de herfst, krijgt hij een bruine jas.
Groene stinkwants
Maar tegelijkertijd liep er nog een larve van de Groene Stinkwants rond. Nog niet op kleur en hij heeft zijn houtje-touwtje jas nog aan.
Groene stinkwants (larve)
Er liep nog een derde exemplaar van deze soort rond. Deze was al weer een stadium verder in zijn ontwikkeling dan de voorgaande. Ik probeerde hem samen met een spinnetje op de foto te zetten. Terwijl ik aan het scherpstellen was ….. floeps …….. daar verscheen een andere soort, een Zuringwants. Het spinnetje maakte dat hij weg kwam en zocht de rand van het blad op.
Groene stinkwants en Zuringwants
Hieronder de Groene stinkwants en de Zuringwants nog eens van iets dichterbij. De verschillen zijn wel duidelijk.
Groene stinkwants en Zuringwants
Iets verderop vond ik nog een andere Groene stinkwants, die over de rand van een blad kuierde.
Groene stinkwants
Die liet zijn zijkant / onderkant goed zien. Wat vooral opvalt op deze laatste foto zijn de gaten aan de zijkant van het lijf. In feite zijn het klieropeningen. Daaruit kunnen deze jongens een stinkend goedje laten lopen. Ze hebben niet voor niets het stink …. in hun naam. Dat goedje is ter bescherming of verdediging. Ze zijn er nogal royaal mee. Want bijna overal waar ze gelopen hebben laten ze een stinkspoor achter. Ook op de bramen waar ze over heen kuieren. Eet smakelijk dacht ik zo.
GEERT SINES 
Recente reacties