Zwartkopvuurkever & ogen
Het zag er gevaarlijk uit, twee scherp getande antennes met veel rood op het schild en een paar zwarte ogen die me indringend aankeken.
Ja, een insect met zelfs heel veel rood op het schild.
Dat kwam me bekend voor, het is de Pyrochroa coccinea, beter bekend als een vuurkever.
Daar heb je in Nederland twee soorten van, de Roodkopvuurkever en de Zwartkopvuurkever. Het verschil is wel duidelijk,
Deze heeft een zwarte kop, dus ook de bijbehorende naam.
En toen waren er nog een aantal oogjes die me aankeken. Een Kruisspin. Totaal hebben ze acht ogen in twee onder elkaar liggende rijen. Bij deze keken de beide middelste ogen van de bovenste rij me indringend aan.
Bonte springspin en meer
Spinnen, in de herfst lijken er altijd meer te zijn. Meestal sla ik ze fotografisch gezien over, hoewel er erg mooie spinnen zijn. Zo eentje is de Bonte springspin. Zoals de meeste spinnen heeft deze ook acht ogen, maar die zijn tussen de beharing soms moeilijk te zien. Deze soort heeft mooie ogen,
dus heb ik geprobeerd hem recht van voren op’t portret te zetten. Maar meneer of mevrouw had geen zin om frontaal gefotografeerd te worden. Weglopen deed de spin niet, maar elke keer als ik met de camera aan z’n voorkant was aangekomen draaide de spin weer weg. Hopeloos, dus is het gebleven bij een zijaanzicht.
Er zijn duizenden soorten spinnen, van de onderstaande weet ik de naam niet goed. Slinkse jachtmethoden, dat hoort een beetje bij de spinnen, zelf lekker onopvallend op een blad zitten te wachten
en zodra een insect zich vast gevlogen heeft in het web er vliegensvlug op af. Meestal heeft de prooi dan geen enkele kans meer, behalve als het een erg stevige kever is. Onderstaande zweefvlieg had de strijd al gauw verloren.
Die spinnenwebben, het zijn kunstwerkjes op zich,
’t was alleen jammer dat ik de bovenstaande op een winderige dag heb gefotografeerd, de dauwdruppeltjes zijn dauwstreepjes geworden. Ach, weer eens iets anders, die kans krijg ik nog wel een keer.
Kruisspin
Je hoeft momenteel niet echt te zoeken naar spinnen, ze zijn overal. Toch zie je de meeste spinnen niet, er zijn er veel meer verborgen dan dat er zichtbaar zijn. Vandaag bekijk ik een Kruisspin maar eens van dichtbij.
Ze hebben acht poten, maar ook acht ogen.
Die ogen moet je vaak zoeken, een aantal zijn meestal “verborgen”.
Verder is hij in de herfst behoorlijk behaard.
In het voorjaar komt er een groot aantal uit het ei in één nest, zie hierboven, een echte gribus. Geel met zwart gekleurd. De meesten daarvan overleven het niet, anders zouden er nog veel meer spinnen zijn.
Recente reacties